Na even wikken en wegen heb ik besloten om er voor te gaan…een ooglidcorrectie. Ik kreeg veel vragen of opmerkingen…is dat nodig bij jou !? ..vind je jezelf niet ok zo…dat is toch veel te duur….je bent toch gezond…heb je er last van…
Allemaal zinnige vragen waar ikzelf natuurlijk ook over heb nagedacht.
Maar ik wilde dit graag. En ik ging me aan mijn oogleden storen. Dus waarom niet. Hier in Nederland is het een “ingreepje” dat heel vaak wordt uitgevoerd. Ik heb eerst wat onderzoek gedaan en zowel bij een plastisch chirurg (in het ziekenhuis) als bij een cosmetisch arts informatie opgevraagd. Daarna ben ik bij beide op gesprek geweest voor advies.
Zo kwam ik bij Babak Mahdavian terecht. Ik vond hem heel vriendelijk en was meteen op mijn gemak. Binnen een paar minuten wist ik al dat ik het door hem wilde laten doen. Binnen een kwartier was de afspraak gepland.
Thuis gekomen las ik wat reviews over deze arts. Op kliniekervaringen was o.a. dit te lezen:
Cosmetisch arts Babak Mahdavian Delavary startte met zijn opleiding geneeskunde in 2002 aan de Eramus Universiteit te Rotterdam. Eenmaal afgestudeerd is hem een mozaïek subsidie toegekend voor zijn promotieonderzoek naar de rol van macrofagen in littekenvorming bij brandwonden.
Hij is gespecialiseerd in huidverbeteringstechnologieën met verjongingseffecten zoals injectables, PlexR, lasers, Lipofilling en peelings. Naast het behandelen van zijn cliënten geeft hij regelmatig trainingen aan andere artsen over nieuwe injectietechnieken. Ook blijft hij zichzelf veelvuldig specialiseren door middel van cursussen in binnen en buitenland.
Dokter Babak staat voor een persoonlijke en realistische plan van aanpak.
Ik had er vertrouwen in. Dinsdag, de dag van de operatie reden mijn man en ik naar Eindhoven. Je kan niet alleen, want je mag niet terug rijden.
Deze foto is van voor de operatie. Je ziet dat mijn ogen wat wegvallen onder mijn oogleden.
Ik was ruim op tijd aanwezig. Dus we konden nog een cappucino drinken voor ik werd geholpen. Op dat moment was ik totaal niet nerveus.
Toen ik aan de beurt was, mocht ik op n bed gaan liggen. Je hoofd wordt afgedekt en daarna je gezicht goed schoongemaakt. Onder begeleiding van een rustgevend muziekje werd de verdoving ingespoten. Dat vond ik best wel heftig. Een heel naar gevoel ging door mijn hoofd. Daarna voel je eigenlijk niets meer. Je bent gewoon bij, dus onder de operatie kan je een gesprek voeren. Ik vond het erg fijn dat Babak je er letterlijk doorheen kletst.
Het hechten voelde ik wel. Niet in de vorm van pijn, maar een trekkend gevoel aan je ogenleden.
En dan ben je na ongeveer 45 minuten weer klaar. Het is wel even wennen met hechtingen in je oogleden. En ik kon mijn lenzen natuurlijk niet in.
Ik was blij dat ik een paar dagen vrij had genomen. Je kan ook echt niet de volgende dag weer aan het werk. Thuis achter de pc lukte even. Maar meer zeker niet.
Hieronder zie je een foto van direct na de operatie.
Thuisgekomen koelde ik veel met diepvrieserwten. Als je die in een zakje doet met een doekje eromheen vormen ze goed naar de bolling van je ogen. Of het echt helpt tegen de zwelling weet ik niet. Het was wel gewoon lekker en verdoofd een beetje.
1 dag na de operatie
Mijn ogen kregen alle kleuren van de regenboog. En zaterdag was alles dik en blauw. Ook had ik aardig wat vocht onder mn ogen. Dus mooier was het nog niet geworden ;)…
Zaterdag
Zondag heb ik de hechtingen eruit laten halen. In overleg met de arts heb ik besloten om dit door mijn schoonzus te laten doen. Zij is werkzaam als OK assistent, dus zij weet wel hoe zoiets werkt. En het scheelde mij weer een flinke autorit.
In een paar seconden per oog waren ze eruit. Voor mij geen fijn gevoel. Ik vond het behoorlijk eng. Maar eenmaal eruit voelde als een opluchting. Want 5 dagen hechtingen in je ogen is geen pretje.
Daarna had ik het gevoel dat het genezen pas echt kon beginnen.
net na het uithalen van de hechtingen
Maandag ben ik weer aan het werk gegaan. Inclusief dikke en blauwe ogen. Het is niet iets wat je kunt verbergen. Daar moet je wel rekening mee houden.
Deze dag deed ik ook voor het eerst mijn lenzen weer in.
Dinsdag, precies een week na de operatie
Zaterdag 11 mei.
Deze dag ging ik naar Amsterdam met mn dochters. Ik deed voor het eerst weer make up op. Met een laag foundation over mijn nog wat blauwe wallen ( waar nog steeds vocht te zien is) was het best om aan te zien. En ik kan zeggen dat ik er heel blij mee ben.
Het kan nog maanden duren voor het optimale resultaat te zien is.
De littekens vallen precies in de huidplooi. Die zijn over een jaar nagenoeg niet meer te zien.
Ik smeer de littekens in met Alhydran een littekencrème. En wacht geduldig tot het er steeds beter uitziet.
Hieronder een voor en na foto. Niet uit precies dezelfde hoek. Maar je ziet dat een stukje van mijn ooglid wegviel.
Overweeg je zelf deze ingreep en heb je nog vragen. Je mag altijd een berichtje sturen ♡
Salt & Orange 